Even een berichtje van mijn moeder:)

Onze avonturen in Malta... 21 november was het zover. Op de dag dat ik getrouwd ben met mijn lieve mannetje, richting Malta samen met de moeder van Marloes het avontuur tegemoet. Hoeveel avontuur..daar hadden we geen weet van :)... Maar wat we wel wisten, we gaan een kijkje nemen in het leven op Malta bij onze stoere en lieve dochters, die daar nu inmiddels alweer een week of 11 stage lopen.
Het eerste avontuur was al het vliegtuig. We vlogen niet rechtstreeks maar in Frankfurt moesten we overstappen. Dit ging ons heel goed af, ondanks onze weinige ervaring..... Helaas had ik zitschoenen aan, lees hakken, die ik alleen in zitstand draag, maar ze staan zo leuk uhm, maar dat was het enige obstakel... want bij lang zitten gaan ze blijkbaar ook knellen..:) Maar goed, toen we aankwamen in Malta stonden daar onze prachtige dochters ons op te wachten om ons mee te nemen naar het volgende avontuur, de bussen in Malta. Gelukkig hielpen onze dochters ons met de koffers en al gauw gingen we hobbel de bobbel richting Msida. Daar aangekomen moesten we een weg oversteken, erg druk veel auto's dus wachten tot je fatsoenlijk over kan steken is geen optie. Wij werden door de dames over de weg meegetrokken want wachten op je beurt was geen optie.
Toen we ons geïnstalleerd hadden, koffers in het appartement en zo, hadden de dames een volgend avontuur in petto....Dat was heel bijzonder.. We gingen naar de stage-plek van onze dochters. Wat een ervaring, wat indrukwekkend, al heel bijzonder dat we op bezoek mochten komen, en zo geweldig om te zien dat de cliënten zo positief reageerde op onze meiden.. Verschillende niveaus cliënten in een woongroep, drukke omgeving met kerstslingers, tafeltjes en tierelantijntjes, een omgeving die met al zijn prikkels op je afkomt, cliënten die door elkaar heen lopen, sommigen eten anderen worden onder de douche gezet.
Wat een prikkels en wat een verschil met ons welvarende landje, waar alles telkens weer wordt bijgesteld door allerlei handelingsplannen. En hier waar men zich eigenlijk richt op de eerste levensbehoeften, zoals eten, douchen en aankleden. Verdere aandacht kennen ze niet, wel komt het uit een goed hart en ook daar werken de mensen naar hun kunnen, maar ze weten niet beter...... Wat geweldig om te zien dat onze meiden dat kleine beetje verschil van persoonlijke aandacht kunnen en mogen geven en waar cliënten ook heel positief op reageren...Hopelijk gaan er nog vele zonen en dochters die kant op....want wat is het nodig ook al wordt het allemaal in Malta ook zo goed bedoeld en uit liefde alle hulp geboden.
En wat zijn we trots op onze kanjers van dochters, die zich als zeer ervaren en zelfstandige mensen in een heel andere omgeving zo goed weten te settelen.... en bewegen. 's avonds een gezellig etentje ter ere van Marloes' verjaardag, samen met nog drie andere Nederlandse vriendinnen die daar ook stage lopen. Het was een zeer vermoeiende en indrukwekkende dag.

Na een lange nacht slapen werden we gewekt door een heerlijk zonnetje, en de slippers gingen aan..hakken in de koffer (hhhhh) die hadden we niet nodig.... Maar goed ook, want de meiden hadden alweer een volgend avontuur op het programma, een Hop onn, Hop off-tour naar Gozo. Dat was een hop onn en hop off in de hobbel de bobbel bussen richting de haven. Daar hadden we een soort van drop-onn en drop-off in een grote boot, wat een golven..Gelukkig waren er goede en stevige banken, want wat een golven.. ligt dit aan de leeftijd???? Onze dames zaten erbij alsof er niets aan de hand was.... Daarna volgde een prachtige rit over het eiland Gozo met prachtige natuur, een lekker zonnetje, veel wind dat wel.. geweldige rotsen, plaatsjes, mooie blauwe zee en een prachtige zonsondergang, genieten dus.
Die avond zijn we maar begonnen aan de pepernoten...Ik geloof dat we 5kg meegekregen en genomen hebben van vrienden, familie enz.. en...chocoladeletters niet te vergeten..;)

Zaterdag was shopdag, even wat souvenirtjes voor het thuisfront en natuurlijk zijn we ook nog even bij de school van Engelse les wezen kijken. We werden ook vandaag weer door onze dochters aan de hand meegenomen.. Ze lopen er rond alsof ze er geboren zijn, geweldig om te zien. Zaterdagavond was uitrust avond, heerlijk genoten en alweer voorbereiden voor de terugreis.

Zondag nog een lekker ontbijtje, even nog genieten van de zon, en echt waar de hakken zijn in de koffer gebleven. Ik was niet een toeriste met een foto-toestel, maar wel die toeriste die sokken aan had in haar Birkenstocks, omdat ze geen zin meer had in zere voeten, HHHHHH. Tot grote schaamte overigens van onze twee andere dochters.....die ons op Schiphol liefdevol op stonden te wachten.
Kortom dit was een ervaring om nooit meer te vergeten, met twee fantastische, stoere en lieve, zelfstandige kanjers die het avontuur zijn aangegaan, en het zo goed volbrengen. En een lieve, fantastische moeder met een groot hart die ik twee keer gezien had, maar bij wie de klik er gelijk was en met wie ik samen mocht genieten van dit avontuur!!! En die samen met mij zo'n trotse moeder is!!!!! Dankbaar!!!! XXX