Een week vol avonturen...

Hallo allemaal,

Hier het vervolg op mijn vorige blog. Ik had verwacht dat hij minder lang zou zijn, maar dat was dus niet zo. Ik heb jullie ook zo veel te vertellen:) Dus.. We gaan verder bij 9 december.

Maandag, 9 december, had ik weer stage. Vandaag begon ik weer vroeg op de groep en heb ik geholpen bij het wassen van de cliënten. Toen we daar klaar mee waren, ging ik met Daphne (een collega) en een cliënt naar de tandarts. De vorige keer was Marloes geweest en nu was ik aan de beurt. Met een busje gingen we naar het ziekenhuis toe, want daar is dus ook de tandarts te vinden. Een groot ziekenhuis met veel en vooral lange gangen, waardoor het lijkt op een doolhof. Omdat Daphne de vorige keer met Marloes mee was gegaan, was de weg naar de wachtkamer, voor de tandarts, niet zo moeilijk te vinden. Toen we in de wachtkamer aankwamen, moest ik echt even wennen. Zoveel mensen en een grote wachtkamer, dat was ik niet gewend bij mijn eigen tandarts. We moesten nog wel een poosje wachten, dus.. vond Daphne het leuk om te dansen en te zingen samen met mij en de cliënt. Je moest de gezichten van die mensen zien, echt grappig! Toen de naam van de cliënt werd geroepen, konden we met de cliënt naar de tandarts gaan. De cliënt werd naar een van de hokjes in een van de gangen gebracht. Heel apart om te zien dat de deur open bleef staan en ik ook zo bij de persoon aan de overkant, die in de stoel lag, in de mond kon kijken. Toen de tandarts de cliënt ging behandelen, deed ze een soort van lasermasker op. Marloes had me hier al op voorbereid, maar nu kreeg ik er meteen een beeld bij. Echt apart! Terwijl de cliënt in de stoel lag, Daphne haar mond vasthield en ik haar hand vasthield (zodat ze de apparaten niet uit haar mond trok), zag ik een foto van de tandarts (zoals ze zonder uniform eruit ziet) op haar computer. Heel raar! Ik vond dat er niet zo professioneel uit zien, maar het bleek hier normaal te zijn, want ik zag het bij andere computers ook.
Nadat we klaar waren bij de tandarts, gingen we naar de uitgang en gingen we wachten op het busje dat ons weer terug zou brengen. Terwijl we gingen wachten, gingen we liedjes met de cliënt zingen. Ook deze keer keken de mensen ons vreemd aan, maar ik nam het ze niet kwalijk. We deden ook best apart:)
Toen we weer op Providenza aankwamen en we naar de groep gingen, was alles al klaar en kon ik helaas niet meer helpen. Toen Marloes klaar was, ben ik met haar naar huis gegaan en zijn we thuis bezig geweest met onze was.

Dinsdagochtend begonnen we onze stagedag bij de Gym. Hier konden we helaas niet helpen dus gingen we naar het fysio kantoor. Toen het bijna 11 uur was, besloten we naar de groep te gaan om te helpen met het spitsuur. Toen we naar beneden liepen, bleek dat alles afgesloten was en wij opgesloten waren. Ik ging bellen naar de security, maar die namen de telefoon niet op.
Toen zagen we een schilder en Marloes ging gebaren dat we opgesloten zaten. Hij ging naar een sleutel zoeken. Ondertussen had Marloes een raam gevonden dat open kon. Het nadeel was alleen dat het op 4 meter hoogte zat. Niet echt verleidelijk om er dan uit te springen. De schilder kwam er aan en had de verkeerde sleutel, dus ging hij wel een ladder halen, zodat wij vanuit het raam via de ladder naar beneden konden. Hier hadden we allebei echt geen zin in, dus ben ik op zoek gegaan naar een andere uitgang. Ik ontdekte een andere trap die omhoog ging en kreeg de eerstvolgende deur ook open. Ik kwam in een soort rokershokje terecht met een vieze fles waar oude peuken inzaten en dode beesten lagen. Maar.. we konden naar buiten via een weg:) Marloes ging naar de schilder, die inmiddels al veel mensen aan het optrommelen was om ons eruit te krijgen, en vertelde dat dit niet meer nodig was.
Samen zijn Marloes en ik naar de groep gegaan en konden we helaas niet zoveel meer doen. Bijna alles was klaar, behalve de keuken. Dat was een stille hint voor.. doen jullie de afwas maar. Marloes en ik gingen dus afwassen en zijn daarna weer terug naar het fysio kantoor gegaan. Hier hebben we 's middags dingen voor school gedaan en zijn we Margaret gaan zoeken. Helaas was ze er nergens te bekennen, dus besloten we om 4 uur naar huis te gaan.

Woensdagochtend zijn we weer vroeg begonnen op de groep en hebben we weer mogen helpen bij het wassen van de cliënten. Toen dit drukke ochtendje afgelopen was, zijn Marloes en ik naar de Gym gegaan om te kijken of we daar konden helpen.
Bij de Gym werden we aangesproken door een begeleider en vertelde hij ons dat we met wat cliënten moesten komen, want ze kwamen met een filmploeg ons dan filmen. Op 1 januari is er namelijk een Goede Doelen Dag hier op Malta en ook Providenza doet mee. Tijdens onze busreizen naar Providenza toe, zagen we ook al reclameborden van onze stageplek, maar vandaag gingen ze dus ook filmen. Of het voor een reclamespotje of voor een interview zou zijn, dat weten we nog steeds niet. Maar we zouden in ieder geval gefilmd worden en gezien worden over heel Malta.
Ik moest activiteiten doen met een oude man met het Syndroom van Down. Ik had nog nooit met
deze cliënt gewerkt en hij was veel aan het brommen, omdat hij honger had. Normaal krijgen de cliënten om 11 uur te eten, maar de filmploeg kwam te laat en kwam om half 12 aan. Hierdoor wilde de cliënt niet echt mee werken, maar ik mijn best gedaan:)
Toen de filmploeg weg was, gingen we naar onze eigen groep om daar te helpen, voor zover we dat konden doen. Daarna zijn we naar huis gegaan.

Donderdag hadden we vrij van stage en hebben deze dag besteed aan schoonmaken, wassen, enz.. de huisvrouwtaken:) 's avonds gingen Marloes en ik naar Paceville om nog even wat te shoppen. Toen we in onze laatste winkel kwamen, zag Marloes hele leuke kaarten en de prijs hing daarboven. Ze waren niet duur en Marloes besloot ze mee te nemen. Toen we bij de kassa kwamen, vroeg die vrouw of ze de kaarten wilde hebben (zoals normaal ook gevraagd wordt), maar nu bleek dit heel erg belangrijk te zijn. Marloes moest namelijk meer betalen dan wat er boven stond. Het bleek dat de prijs op de achterkant van de kaarten stond, maar goed.. daar waren wij niet vanuit gegaan natuurlijk. Marloes vond de kaarten te duur en zei dat ze ze niet hoefde te hebben. Hier nam de vrouw alleen geen genoegen mee, aangezien ze had gevraagd of ze de kaarten wilde hebben en Marloes 'ja' had gezegd. De vrouw kon het niet meer terugdraaien en Marloes moest betalen. Anders zou de vrouw er zelf voor moeten betalen, en dat wilde ze niet (logisch). Marloes wilde contant betalen, maar ze had niet genoeg, dus bood ze aan met haar pinpas te betalen. Dit kon helaas niet, want dan moest je boven de 10 euro besteed hebben. Inmiddels begonnen Marloes en ik al aardig geïrriteerd te raken, maar de collega van de vrouw deed hier nog een schepje bovenop door te zeggen dat Marloes een pinpas in haar portemonnee had zitten en dus wel kon betalen. Daarnaast zei de kassavrouw dat ik maar mee moest betalen, wat ik met alle liefde wilde doen, maar ik had het geld niet (wat ik al een aantal keer had gezegd). Omdat ze me niet geloofde, legde ik het geld maar op de toonbank neer. Uiteindelijk had Marloes nog wat geld gevonden, heeft ze betaald en zijn we vertrokken.
Gelukkig hadden we om 9 uur afgesproken met de meiden om naar de bios te gaan, dus hadden we even wat afleiding. Na de film wilden Marloes en ik met de bus weer terug. Nu bleek dat de wintertijd was ingegaan, ze deze bustijden niet op de paal hadden geplakt en we dus niet wisten dat we niet met de bus naar huis konden gaan. Uiteindelijk zijn we, na een half uur wachten, toch maar met de taxi naar huis gegaan en konden we lekker gaan slapen.

Vrijdag hadden we geen school, omdat het een nationale feestdag was, dus zijn we bezig geweest voor school. 's avonds gingen we met de meiden naar het circus. Het was een soort aqua circus met veel leuke acts. Voor 1 keer was het leuk, maar ik zou er niet zo snel nog eens heen gaan. Toch was het een gezellige en leuke avond met de meiden!

Zaterdag hadden we niks met de meiden afgesproken en zijn Marloes en ik samen naar The Point, een shopping complex in Sliema, geweest en gingen we lekker shoppen:) We hebben daarna nog wat boodschappen gedaan en zijn naar huis gegaan.

Ook zondag hadden we niks met de meiden afgesproken en besloten we deze dag te gebruiken om voor school bezig te gaan. Voor de rest heb ik deze dag niet zoveel gedaan en ben ik weer vroeg gaan slapen, want.. er kwam weer een weekje stage aan.

Bij deze wil ik jullie nogmaals bedanken voor de leuke en lieve berichtjes en kaarten die ik krijg. Het blijft leuk om dit te krijgen en om te lezen. Dus bedankt!

Ik wil jullie allemaal hele fijne kerstdagen toewensen met veel liefde, gezondheid, gezelligheid en familie!

Lots of love♥